به گزارش سونيوز، حدود 400 هزار نفر از مردم تبريز در مناطق حاشيه شهر زندگي مي كنند، مناطقي كه گويي روي بمب ساعتي نصب شده است و هر لحظه با خطر انفجار و فاجعه انساني رو به روست.
نباید بیتفاوت از کنار زلزلههای اخیر رد بشویم، چرا که تعداد زیادی از جمعیت مردم تبریز در بافت فرسوده، حاشیه شهر و ساخت و ساز های غیر اصولی زندگی می کنند و اگر زلزلهای به بزرگی ۷ ریشتر در تبریز رخ دهد، شاهد فاجعه انسانی خواهیم بود.
دکتر رامین الیاس زاده، کارشناس سازمان زمین شناسی مرکز تبریز در خصوص زلزله هاي اخير تبريز و گسل تبريز اظهار مي كند: بخش مرکزی گسل تحت عنوان گسل شمالی تبریز شناخته میشود و اگر زلزلهای در محدوده شهری گسل شمال تبریز رخ دهد، بخشهایی از شمال شهر تبریز را تحت تاثیر قرار میدهد.
به گفته وي، سیستم گسلی تبریز به سه قطعه مرکزی، شمال غربی و جنوب شرقی تقسیم میشود که قطعه مرکزی را تحت عنوان گسل شمال تبریز میشناسیم و از بستان آباد تا صوفیان ادامه دارد. ادامه جنوب شرقی گسل تبریز در محدوده بستان آباد به سمت شربیان و سراب منحرف شده و شاخه جنوب شرقی را تشکیل میدهد. کوه بزقوش در بخش جنوبی سراب نتیجه فعالیت این شاخه فرعی است؛ شاخه جنوب شرقی سیستم گسلی تبریز تحت عنوان گسل جنوب بزقوش شناخته میشود و زلزله اخیر میانه و سراب در امتداد آن رخ داده است، ادامه شمالغربی گسل تبریز در محل صوفیان نیز به سمت تسوج، خوی و سلماس منحرف شده و شاخه شمال غربی را تشکیل میدهد. این شاخه فرعی تحت عنوان گسل شمال میشو شناخته می شود که در نتیجه فعالیت آن کوه میشو شکل گرفته است.
این کارشناس سازمان زمین شناس مرکز تبریز در خصوص وقوع زلزله هاي بزرگ در تبريز تشريح مي كند: در کل گسلها به سه نوع راندگی، امتداد لغز و نرمال تقسیم میشوند که انرژی آزاد شده در گسلهای راندگی بیشترین مقدار و انرژی آزاد شده در گسلهای نرمال کمترین مقدار است. با توجه به اینکه در شاخههای فرعی گسل تبریز مولفه راندگی بیشتر است، بنابراین امکان وقوع زلزلههای بزرگتر از ۷ ریشتر در امتداد شاخههای فرعی گسل تبریز وجود دارد. بطور مثال زلزله ۷٫۴ ریشتری سال ۱۳۰۹ سلماس مربوط به فعالیت شاخه شمال غربی سیستم گسلی تبریز است اما با توجه به اینکه در قطعه مرکزی سیستم گسلی تبریز یا همان گسل شمال تبریز مولفه امتداد لغزی بیشتر است، بنابراین انرژی آزاد شده بر اثر زلزله کمتر بوده و امکان رخداد زلزلهای بالای ۷ ریشتر در شهر تبریز بعید است.
تبریز توسط سازمان زمین شناسی در سال ۹۳، همچنین مطالعات مشابه بین سال های ۱۳۸۰ تاکنون و نیز بر پایه زمین لرزه های تاریخی شهر تبریز(کتاب زلزله های تاریخی تبریز نوشته یحیی ذکاء) چنین برآورد می شود دوره بازگشت زمین لرزه های مخرب تبریز با بزرگای بیش از ۶ و نیم بین ۲۳۰ تا ۲۹۰ سال است.
از زمان آخرین زمین لرزه مخرب تبریز در سال ۱۷۸۰ میلادی تاکنون ۲۳۹ سال می گذرد. فاصله بین دو زمین لرزه مخرب اخیر تبریز در سال های ۱۷۲۱ تا ۱۷۸۰، ۵۹ سال بوده است، یعنی گاهی زمان دوره بازگشت بسیار کمتر از چیزی است که انتظار میرود.اطلاعات زمین شناسی و زمین لرزه های تاریخی بیانگر این واقعیت است که فاصله بین دو زمین لرزه مخرب هیچگاه بیش از ۳۰۰ سال نشده است.
نويسنده: الميرا جليلي