موسسه فرهنگی هنری فصل هنر، مشاور و مجری پروژه های فرهنگی، هنری، رسانه ای و تبلیغاتی شماست. موسسه فرهنگی هنری به عنوان جامع ترین موسسه فرهنگی هنری شمالغرب کشور و اولین شرکت خلاق در حوزه صدا و تصویر با شعار « فقط تصور کن... ! » ، ایده ها و تصورات شما را ممکن می سازد.

           ارتباط با موسسه فرهنگی هنری فصل هنر/ کلیک کنید.

از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۱، در دشت‌های طلایی ماسایی مارای کنیا، شیر نری با یال‌های باشکوه و زخمی نمادین بر قلمروی پهناور حکمرانی می‌کرد. نام او «اسکارفیس» بود، اما بسیاری او را به خاطر جای زخم چشم‌چپش «صورت‌زخمی» می‌شناختند. او آن‌قدر افسانه‌ای بود که صفحه‌ای اختصاصی در فیسبوک داشت و ستاره‌ای در مستندهای حیات وحش به شمار می‌رفت.



اسکارفیس به همراه سه برادرش—مورانی، سیکیو و هانتر—حکمرانی بی‌رقیبی را آغاز کردند. آن‌ها در اوج قدرت، قلمرویی از کمپ‌های مالایکا و آشنیل را تحت فرمان داشتند و گله‌ای متشکل از ۹ ماده‌شیر، توله‌ها و نرهای جوان را رهبری می‌کردند. زخم معروف او یادگار نبردهای سهمگین سال ۲۰۱۲ بود، زمانی که تنها ۴ سال داشت و برای حفظ سلطنت‌اش جنگید. زندگی اسکارفیس پر از نبرد بود: از حملات شیرهای رقیب تا نیزه‌ی چوپانان ماسایی که از گله‌های خود دفاع می‌کردند. اما او هر بار قوی‌تر بازگشت. درحالی که بیشتر شیرهای نر تنها ۲ تا ۳ سال فرمانروایی می‌کنند، اسکارفیس ۱۴ سال دوام آورد—عمری طولانی که برای پادشاهان جنگل یک معجزه بود.

یال پرپشت و چهره‌ی متمایز او نه‌تنها برای رقبا ترسناک، بلکه برای ماده‌شیرها جذاب بود. جورج لوگان، عکاس مشهور حیات وحش، درباره‌اش گفت: «او واقعاً منحصربه‌فرد بود. با آن ظاهر خاص و شخصیت فراموش‌نشدنی‌اش، بی‌شک معروف‌ترین شیر جهان بود.» در ماه‌های آخر، اسکارفیس ضعیف و لاغر شد، اما تا آخرین لحظه با وقار پادشاهی کرد. در ۱۱ ژوئن ۲۰۲۱، او در آرامشِ دشت، دور از هیاهوی خودروها و کفتارها، برای همیشه چشم فروبست. تیم محافظت از ماسایی مارا در کنارش بودند و نوشتند: «صورت‌زخمی آخرین نفس را کشید. مارا یکی دیگر از یادگاران فراموش‌نشدنی خود را از دست داد. باشد که داستان او جاودانه بماند.» اسکارفیس نه‌تنها یک شیر، بلکه یک اسطوره بود—پادشاهی که در قلب تاریخ ماسایی مارا ماندگار شد.

با این حال، تلاش‌های حفاظتی در برخی مناطق نتیجه داده است. برای مثال، پروژه احیای شیر آسیایی در هند توانسته جمعیت این زیرگونه را از ۵۰ فرد در سال ۱۹۰۰ به بیش از ۶۰۰ فرد امروز برساند. سازمان‌های محیط‌زیستی از مردم جهان خواسته‌اند با حمایت مالی، گزارش شکار غیرقانونی و کاهش ردپای اکولوژیک به نجات شیرها کمک کنند.