به گزارش آژانس خبری سونیوز، شورای عالی انقلاب فرهنگی در ۲۳ تیرماه سال ۱۳۹۵ این روز را بهعنوان سالروز گفتوگو و تعامل سازنده با جهان مصوب کرد، روزی که وزارت امور خارجه در سال ۱۳۹۴ در وین اتریش معاهده برجام را طی تعاملاتی با اتحادیه اروپا و گروه ۱+۵ (شامل چین، فرانسه، روسیه، پادشاهی متحد بریتانیا، ایالات متحده آمریکا و آلمان) امضاء کرد، این تعاملات در دولت حسن روحانی از توافقنامه موقت ژنو سوئیس در ۳ آذر ۱۳۹۲ آغاز شد.
روز گفتگو و تعامل سازنده با جهان فرصتی است تا اهمیت پیوندهای بین المللی را به یاد آوریم، چرا که هیچ کشوری نمی تواند در انزوا به رشد و شکوفایی پایدار دست یابد. تاریخ نشان داده است جوامعی که درهای خود را به روی جهان بستند، به تدریج از قافله پیشرفت عقب ماندند و در دام رکود و انجماد گرفتار شدند. ایران با تمدنی کهن و فرهنگی غنی، همواره در طول تاریخ به عنوان پلی میان شرق و غرب عمل کرده و این نقش زمانی پررنگتر شد که تعامل سازنده را سرلوحه کار خود قرار داد.
عدم ارتباط با جهان نه تنها فرصت های اقتصادی را از بین می برد، بلکه باعث میشود دانش، فناوری و نوآوری های روز جهان به کشور راه نیابد. در دنیایی که سرعت تحولات علمی و فناورانه هر روز بیشتر می شود، انزوا برابر است با عقب ماندگی. کشورهایی که از مشارکت در تجارت بین المللی، همکاری های علمی و تبادلات فرهنگی دوری می کنند، محکوم به تکرار اشتباهات گذشته و وابستگی به راه حل های منسوخ هستند.
موسسه فرهنگی هنری فصل هنر، مشاور و مجری پروژه های فرهنگی، هنری، رسانه ای و تبلیغاتی شماست. موسسه فرهنگی هنری به عنوان جامع ترین موسسه فرهنگی هنری شمالغرب کشور و اولین شرکت خلاق در حوزه صدا و تصویر با شعار « فقط تصور کن... ! » ، ایده ها و تصورات شما را ممکن می سازد.
ارتباط با موسسه فرهنگی هنری فصل هنر/ کلیک کنید.
تعامل نکردن با جهان همچنین می تواند به کاهش نفوذ سیاسی و فرهنگی ایران در سطح بین المللی بی انجامد. وقتی کشوری از گفتگو با دیگران امتناع کند، صدایش کمتر شنیده می شود و فرصت هایش برای تاثیرگذاری بر تحولات جهانی کاهش می یابد. در حالی که ایران می تواند با دیپلماسی فعال، همکاری های منطقه ای و بین المللی را تقویت کند و جایگاه خود را به عنوان یک بازیگر مهم در عرصه جهانی تثبیت نماید.
انزوای سیاسی و اقتصادی همچنین می تواند به امنیت ملی آسیب بزند، زیرا همکاری های امنیتی و مبارزه با تهدیدات فرامردی مانند تروریسم و قاچاق بین المللی نیازمند تعامل نزدیک با دیگر کشورهاست. بدون این تعامل، مقابله با چنین چالش هایی دشوارتر میشود و هزینه های آن برای کشور افزایش می یابد.
از سوی دیگر، دوری از تعامل بین المللی می تواند به کاهش کیفیت زندگی مردم منجر شود. دسترسی به کالاهای باکیفیت، داروهای پیشرفته، فناوری های پزشکی و خدمات آموزشی بین المللی در گرو ارتباط با جهان است. اگر این ارتباط قطع یا محدود شود، مردم از بسیاری از مزایای پیشرفت های جهانی محروم خواهند شد.
فرهنگ و هنر ایران نیز زمانی در جهان می درخشد که بتواند با دیگر فرهنگ ها تعامل داشته باشد. تبادلات فرهنگی نه تنها غنای هنری ایران را به جهانیان معرفی می کند، بلکه باعث جذب توریست، توسعه صنایع خلاق و تقویت اقتصاد فرهنگی می شود. انزوا باعث می شود این فرصت های ارزشمند از دست برود.
در عصر جهانی شدن، هیچ کشوری نمی تواند به تنهایی به اهداف توسعه پایدار دست یابد. تغییرات اقلیمی، بحرانهای زیست محیطی و چالش های انرژی نیازمند همکاری همه کشورهاست. اگر ایران از مشارکت در این تلاش های جهانی بازبماند، نه تنها نمی تواند از فرصتهای بین المللی برای حل مشکلات خود استفاده کند، بلکه ممکن است به حاشیه رانده شود.
تعامل سازنده با جهان به معنای وابستگی نیست، بلکه به معنای استفاده هوشمندانه از فرصت ها برای تقویت استقلال واقعی است. کشوری که بتواند با دیگران مبادلات سازنده داشته باشد، در عین حفظ هویت خود، از دانش و منابع جهانی برای پیشرفت بهره می برد. اما عدم تعامل، به مرور باعث تضعیف توانمندی های داخلی نیز می شود، چرا که رقابت با جهان، انگیزه رشد و نوآوری را افزایش می دهد.
روز گفتگو و تعامل سازنده با جهان باید بهانه ای باشد برای تأمل در این واقعیت که آینده ایران در گرو ارتباطات هوشمندانه، دیپلماسی پویا و همکاری های بین المللی است. تنها با گشودن درهای تعامل می توان از انزوا و پیامدهای آن دور ماند و در مسیر پیشرفت و شکوفایی گام برداشت.