عبدالوهاب شهیدی در مهر ماه سال ۱۳۰۱ در "میمه" اصفهان در یک خانواده مذهبی زاده شده است. مدرسه ابتدائی را در همان شهرک گذراند و بعد در کاشان به تحصیل خود ادامه داد.
شهیدی آموختن آواز به شکل حرفه‌ای را در انجمن باربد زیر نظر اسماعیل مهرتاش آغاز کرد و همه دوره های آوازی را از او آموخت. در یک دوره تئاتر نیز شرکت کرد و در چند موزیکال ساخته مهرتاش در نقش های اصلی ظاهر شد.
شهیدی کار رادیویی خود را از سال ۱۳۳۵ با برنامه ارتش آغاز کرد و رفته رفته نام و صدایش به گوش همگان رسید.
وی همچنین سابقه همکاری با استادانی مانند جلیل شهناز، فرامرز پایور، علی‌اصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمت‌الله بدیعی، حسن ناهید و محمد اسماعیلی را داشت.
عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیش‌رو بوده است. تصنیف معروف «زندگی» با مطلع «آن نگاه گرم تو» از جمله آثار این هنرمند در حوزه آوازهای محلی و فولکلور ایرانی است است.
همچنین تصنیف‌های دیگری مثل یار «بی وفا» و «بی تو به سر نمی‌شود» از اجراهای اوست. شهیدی قطعات قدیمی معروفی مانند آثار عارف قزوینی را نیز اجرا کرده است که از میان آن‌ها می‌توان به تصنیف‌های «گریه را به مستی بهانه کردم» و «گریه کن» اشاره کرد.
استاد زنده‌نام محمدرضا شجریان در یازدهمین جشن خانه موسیقی هنگام اعطای جایزه یک عمر دستاورد هنری به استاد شهیدی درباره این خواننده و نوازنده پرآوازه ایران گفته بود: او بزرگ‌مرد آواز هنر ایران است و سالیان درازی است که دستش را بوسیده‌ام و در حضور او کُرنش کردم و هیچگاه به خود اجازه ندادم که در حضور او عرض هنر کنم و از این بابت که من آمده‌ام جایزه او را تقدیم کنم متاسفم، استاد مرا ببخش و من در اندازه‌ای نیستم که جایزه شما را بدهم
#شهیدی #خواننده #هنرمند #عبدلوهاب_شهیدی #موسیقی #نوازنده #رادیو #شجریان #ایران
#sounews
@sounews.ir