به گزارش آژانس خبری سونیوز، سازمان آگاهی از کوررنگی (Internationa Color Blind Awareness Day) در انگلستان برای افزایش آگاهی از وجود این مشکل تأسیس شده و اولین مرجع برای افرادی است که به دنبال اطلاعات در مورد نقص دید رنگی هستند. این سازمان از افراد کوررنگ به ویژه کودکان و همچنین خانواده و معلمان آن‌ها پشتیبانی می‌کند و ارائه مشاوره و خدمات‌رسانی درباره تمامی مسائل مربوط به این دسته از بیماران را برعهده دارد. این سازمان آگاهی‌رسانی در زمینه کوررنگی را با کمک و حمایت ورزشکاران به عنوان سفیران آگاهی‌دهنده مورد توجه عموم قراره داده است . استراتژی این سازمان از سال ۲۰۲۰ تعامل بازیکنان و تیم‌های ورزشی برای انتقال پیام مورد نظر نظر کوررنگی به گوش جهانیان است.

پیامدهای اجتماعی
گاهی استفاده از رنگ‌ها برای تفکیک و تمایز هر یک از جنبه‌های زندگی بشر ضروری است و این یکی از ویژگی‌های مشترک تمامی انسان‌ها محسوب می‌شود. بخش عمده‌ای از حیات اجتماعی انسان و حضور او در جامعه بر تشخیص رنگ‌ها متکی است. برای مثال تشخیص رنگ‌های چراغ راهنمایی و رانندگی، شیرهای آب سرد و گرم، قفل بودن یا نبودن درب سرویس‌های بهداشتی عمومی، خواندن نقشه‌های راهنمای مسیرهای مترو و اتوبوس، همگی به توانایی تشخیص رنگ‌ها بستگی دارد. از سوی دیگر انسان برای گذراندن امور شخصی خود، پرداختن به فعالیت‌های تفریحی، حمایت از تیم مورد علاقه و مواردی از این دست نیازمند توانایی تفکیک رنگ‌هاست.

علت کوررنگی چیست؟
متأسفانه یک نفر از هر ۱۲ مرد و یک فرد از هر ۲۰۰ زن در سراسر دنیا به طور ارثی از توانایی تفکیک رنگ‌ها محروم هستند و جهان را متفاوت از سایرین می‌بینند. اصطلاح رایجی که برای کمبود نقص دید رنگ‌ها بکار برده می‌شود "کوررنگی" است که دلایل مختلفی دارد، اما اکثریت افرادی که با این نوع اختلال بینایی مواجه هستند آن را از مادر به ارث برده‌اند. برخی افراد نیز در اثر ابتلا به بیماری‌هایی چون دیابت و مولتیپل اسکلروز یا به مرور زمان به دلیل روند پیری و مصرف بعضی داروها توانایی تمایز رنگ‌ها را از دست می‌دهند.



کوررنگ‌ها جهان را چگونه می‌بینند؟
مبتلایان به این مشکل نه نابینا هستند و نه دنیا را سیاه و سفید می‌بینند، بلکه تنها کمبود بینایی رنگی دارند. یعنی رنگ‌ها را می‌بینند، اما درک بعضی رنگ‌ها، تشخیص طیف‌ها و سایه‌رنگ‌ها برایشان مقدور نیست و آن‌ها را متفاوت‌تر از حالت طبیعی درک می‌کنند. به عبارت ساده‌تر تشخیص بعضی از سایه‌رنگ‌های قرمز، زرد و سبز برای این دسته از افراد امکانپذیر نیست. شایع‌ترین رنگ‌های ناپیدا در دنیای این افراد قرمز و سبز است و با توجه به این‌که این دو رنگ در دسته رنگ‌های اصلی قرار دارند، ناتوانایی در تشخیص آن‌ها تقریباً تمامی طیف‌های رنگی قابل مشاهده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ناتوانایی در تمییز رنگ‌ها، پرداختن به مشاغل خاص را دشوار یا غیرممکن کرده و لذت استفاده از رنگ‌ها را از فرد مبتلا سلب می‌کند.



علائم کوررنگی
گاهی ممکن است فرد متوجه مشکل کوررنگی نشود و تنها زمانی که پشت چراغ راهنمایی قرار دارد یا حین آموزش مطلبی متوجه نقص در تشخیص رنگ‌ها شود.

افراد مبتلا به کوررنگی معمولاً در تشخیص یکی از رنگ‌های زیر مشکل دارند:

طیف‌های مختلف رنگ سبز و قرمز
طیف‌های مختلف رنگ آبی و زرد
همه‌ی رنگ‌ها

شایع‌ترین نوع کوررنگی بین رنگ قرمز و سبز وجود دارد. شدت کوررنگی می‌تواند خفیف، ملایم یا شدید باشد؛ به‌طوری‌که فرد مبتلا به نوع خفیف، رنگ قرمز-سبز، آبی-زرد را کمی سخت‌تر از هم تشخیص می‌دهد و در نوع شدید فرد اصلاً نمی‌تواند این ترکیب رنگ‌ها را از هم تمایز دهد.


موسسه فرهنگی هنری فصل هنر، مشاور و مجری پروژه های فرهنگی، هنری، رسانه ای و تبلیغاتی شماست. موسسه فرهنگی هنری به عنوان جامع ترین موسسه فرهنگی هنری شمالغرب کشور و اولین شرکت خلاق در حوزه صدا و تصویر با شعار « فقط تصور کن... ! » ، ایده ها و تصورات شما را ممکن می سازد.


حالت های مختلف کوررنگی 
در حالت کلی کوررنگی انواع مختلفی دارد و در موارد بسیار نادری افراد قادر به دیدن هیچ رنگی نیستند.  چشم انسان دارای سه نوع سلول مخروطی حساس به نور سبز، قرمز و آبی است. اگر رنگدانه‌های موجود در این سه نوع سلول مخروطی به‌درستی کار نکنند، فرد قادر به تمایز بین رنگ‌ها نیست و دچار کوررنگی می‌شود. کوررنگی ناشی از یک ژن مغلوب در کروموزوم x است و در مردان شایع‌تر است.



کوررنگی قرمز- سبز: این نوع از کوررنگی شایع‌ترین نوع این بیماری است. در این نوع کور رنگی فرد تمایزی بین طیف رنگ قرمز و سبز قائل نیست.

کوررنگی آبی- زرد: این نوع کور رنگی نسبت به نوع قرمز- سبز کمتر دیده می‌شود و در آن فرد قادر به تشخیص طیف رنگ آبی و زرد نیست. ممکن است نوع قرمز-سبز نیز با آن همراه باشد.

کوررنگی کامل: این نوع از بیماری بسیار نادر است. در این حالت تمام مخروط‌های چشم از بین رفته‌اند یا به‌درستی عمل نمی‌کنند. «پروتانوپیا» یکی از انواع کوررنگی است که بر درک نور قرمز تأثیر می‌گذارد؛ وقتی ترکیبات قرمز در رنگ بنفش دیده نشود، این رنگ با رنگ آبی اشتباه گرفته و منجر به دیدن سایه‌ای آبی می‌شود. «دوترانوپیا» که بر تشخیص درک رنگ سبز اثر می‌گذارد و در صورت ناتوانی در تشخیص این رنگ، سایه‌های زرد یا قهوه‌ای به چشم می‌خورد و در نهایت «تریتانوپیا» که نادرترین شکل معمول کوررنگی است، بر تفاوت درک نور زرد و آبی تأثیر می‌گذارد. مشکلات مشابه می‌تواند در تمام طیف‌های رنگی ایجاد شود و روی همه رنگ‌های قرمز، سبز، نارنجی‌، قهوه‌ای‌، بنفش‌، صورتی و خاکستری‌تأثیر بگذارد؛ حتی ممکن است در این اختلال رنگ سیاه با سبز تیره یا آبی تیره اشتباه گرفته شود.


تست کوررنگی با اندازه گیری اختلالات در دیدن رنگ ها
این روش، یک نوع آزمایش است که وقتی از طریق عدسی نگاه می کنید و یک دایره را می بینید، نیمه بالای دایره نور زرد را از خود ساطع می‌کند در حالی که نیمه پایینی آن قرمز و سبز است، پلک های خود را مدیریت می‌کنید تا زمانی که دو نیمه از نظر رنگ و روشنایی برابر شوند. پزشکان از این روش برای تشخیص وجود مشکل در دیدن رنگ سبز و قرمز استفاده می‌کنند.


تست کور رنگی کاغذی
نوع دیگری از معاینه شناخته شده، آزمایش مبتنی بر کاغذ واقع گرایانه است که در آن پزشک مجموعه‌ای از کارت‌های رنگی را که با هم تداخل دارند آورده و از شما می‌خواهد که آن‌ها را با توجه به رنگ مشخص شده ترتیب دهید. هنگامی که نقص رنگی در هر یک از آن‌ها وجود دارد، پزشک رنگی را تعیین می‌کند که شما نمی‌توانید تشخیص دهید یا آن را از رنگ‌های دیگر متمایز می‌کنید، زیرا افرادی که از کوررنگی رنج می‌برند نمی‌توانند رنگ را تعیین کنند.


با کوررنگی در کودکان آشنا شوید
هنگام بازی با کودک خود، باید از اسباب بازی‌هایی با رنگ‌های مختلف استفاده کنید و رنگ‌های صحیح را به این روش آسان به او بیاموزید و اگر متوجه شدید که رنگ‌های خاصی وجود دارد که کودک همیشه با آن‌ها قاطی می‌کند، آن رنگ‌ها را شناسایی کرده و آن‌ها را بردارید. در این زمان باید کودک را برای معاینه به نزد پزشک ببرید؛ معاینه معمولاً برای کودکان از سن ۳ تا ۵ سال انجام می‌شود.


آیا کوررنگی درمان قطعی دارد؟
هنوز درمان قطعی و مناسبی برای اکثر انواع کوررنگی پیدا نشده است. تنها درصورتی‌که کوررنگی ناشی از مصرف دارو یا ماده‌ی خاصی باشد، قطع مصرف دارو می‌تواند سبب بهبودی وضعیت بیماری و برطرف شدن کوررنگی شود.



امروزه عینک‌ها و لنزهای طبی موجودند که در تشخیص بهترِ رنگ‌ها به افراد مبتلا به کوررنگی کمک می‌کنند. این عینک‌ها از فیلترهای رنگی بهره می‌برند که تضاد بین رنگ‌ها را تشدید می‌کند. هرچند عینک‌ها و لنزهای طبی مخصوص کوررنگی تا حدی تأثیرگذار هستند؛ اما نمی‌توانند کور رنگی را به‌طور کامل درمان کنند.