به گزارش
سونیوز به نقل از انشنت اوریجینز، «سوفیا عزیز» ـ مصرشناس و زیست ـ پزشک ـ در جریان جشنواره علمی «چلتنهام» درباره «توت عنخ‌آمون»، فرعون جوان مصری گفت: «او مانند یک جوان معمولی در آن زمان شراب می‌نوشیده و احتمالاً ارابه را خیلی سریع می‌رانده است و باز احتمالاً براثر تصادف با ارابه‌ای که به دلیل مصرف الکل، پرسرعت رانده می‌شده زخمی شده و در نهایت عفونت به مرگ او منجر شده و جان خود را از دست داده است.»
«سوفیا عزیز» همچنین اظهار کرد: «مقبره توت عنخ‌آمون حاوی شراب سفید خشک و شش ارابه بود که همراه او در مقبره دفن شده بودند که به همراه آن‌ها چندین زره نیز بود. این موارد شواهدی از شخصیت جنگ‌جویانه این پادشاه است. احتمالاً پای این جوان ۱۹ ساله با سرعت زیاد به قسمت جلویی ارابه برخورد کرده و باعث شکستگی شده و سپس زخم عفونی شده و این موارد از طریق کالبدشکافی تایید شده است. بر این اساس، توت عنخ‌آمون احتمالاً یک جنگجوی سرسخت نبرد بوده، نه آن پسر ضعیف و بیماری که تاریخ او را شناخته است.»
یکی از شش ارابه موجود در مقبره توت عنخ‌آمون
با این و جود داستان‌های عامیانه در مصر باستان، توت عنخ‌آمون را از نظر سلامتی ضعیف و به صورت پاچنبری (بدفرمی مادرزادی پا) به تصویر کشیده‌اند. مقبره او که به طرز چشمگیری حفظ شده بود نیز مؤید این نکته است و او را با ۱۳۰ چوب تکه تکه‌شده و کامل با طرح‌ها و اشکال متعدد دفن کردند که نشان می‌دهد برای تحرک به عصا نیاز داشته است، اما از سوی دیگر چوب‌های پرتابی نیز در داخل مقبره وجود داشته که در شکار استفاده می‌شده است.
پروفسور «سحر سلیم» » استاد رادیولوژی و متخصص مومیایی از دانشگاه قاهره ـ نیز استدلال کرد: «با بررسی سی‌تی‌اسکن توت عنخ‌آمون، من هیچ مدرکی دال بر آرتریت مچ پا پیدا نکردم. بنابراین نظر من این است که وجود این بدشکلی خفیف اختلال قابل توجهی در راه رفتن برای پادشاه ایجاد نکرده بود و وضعیت پای او مانع از شرکتش در فعالیت‌ها نبوده است و او یک جوان فعال بوده است.»
هاوارد کارتر پس از کشق مقبره توت عنخ‌آمون در سال ۱۹۲۲
دکتر «کمبل پرایس» ـ متصدی بخش مصر در موزه منچستر ـ نیز درباره توت عنخ‌آمون صحبت کرد و از این ایده حمایت کرد که توت عنخ‌آمون به عنوان یک پادشاه بیمار، تصویری افسانه‌ای دارد. او همچنین استدلال کرد که «تعداد زیادی از مردان جوان در جنگ جهانی اول، اندکی قبل از کشف مقبره توت عنخ‌آمون جان خود را از دست داده بودند و بر این اساس، تصور یک پسر بیمار از این پادشاه مصر باستان فراگیر شد.»
گمانه‌زنی‌ها درباره معلولیت پادشاه توت عنخ‌آمون زمانی تشدید شد که محققان متوجه شدند یک استخوان میانی در انگشت دوم پای چپ او وجود ندارد. با این حال «سوفیا عزیز» ـ مصر شناس و زیست ـ پزشک ـ با این استدلال که این استخوان ممکن است پس از انتقال به تابوت ناپدید شده یا به عنوان سوغاتی برده شده باشد، می‌گوید: «وقتی توت عنخ‌آمون را مطالعه کردم، شخصاً فکر نمی‌کنم مدرکی درباره معلولیت او وجود داشته باشد؛ زیرا من مومیایی‌هایی را دیده‌ام که به نظر می‌رسد دچار بدفرمی پا باشند. ما به این تغییرات "شبه آسیب‌شناختی" می‌گوییم. عصا فقط نشانه سلطنت بود. پاهای او خیلی خوب در یک راستا قرار داشتند. با بدشکلی پا، او در راه رفتن مشکل داشت، اما استخوان‌های بلند پا هیچ مدرکی از آن بیماری نشان نمی‌دهند.»
یک کالبدشکافی ناشیانه در سال ۱۹۲۵، سه سال پس از کشف مقبره توت عنخ‌آمون توسط باستان‌شناس بریتانیایی «هاوارد کارتر»، منجر به از بین رفتن جسد و چندقطعه شدن آن شد. در سال ۲۰۰۵ نیز سی‌تی‌اسکن ضعیف دیگری سعی کرد دوباره فرضیه بدفرمی پای شاه جوان مصری را تأیید کند. با این حال، این بدفرمی ممکن است ناشی از سی‌تی‌اسکن‌های ضعیف باشد و در واقع طول پاهای او برابر است.
سایر محققان به صحت این فرضیه و تحقیق کاملاً قانع نشده‌اند. دکتر «زینک آلبرت» ـ رییس مؤسسه مطالعات مومیایی در مرکز تحقیقات «Eurac» در ایتالیا ـ معتقد است که نتایج مطالعه سی‌تی اسکن او در سال ۲۰۱۰ معتبر است و توت عنخ‌آمون به دلیل نقص ژنتیکی خود مرده است، نه تصادف.
استانداردهای فعلی تکنولوژی نشان می‌دهد که تعیین توالی DNA بهترین گام رو به جلو است و ممکن است جنبه‌های پنهان مرگ توت عنخ‌آمون را آشکار کند. حتی خود «سوفیا عزیز» اعتراف می‌کند که احتمال زیادی وجود دارد که حقیقت «واقعی» مرگ این فرعون هرگز به طور کامل درک یا فاش نشود.