پانداهای سرخ، پستاندارانی هستند که در شرق هیمالیا و جنوب شرق چین یافت می‌شوند. بدن این جانوران رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز داشته و دم بزرگشان در کنار رنگ بدن از شاخصه‌های اصلی این پستانداران به شمار می‌آید. پانداهای قرمز، حیواناتی هستند که به دلیل رژیم غذایی اصلی خود (بامبو)، نام خود را از پانداها قرض گرفته‌اند اما از نظر اندازه شباهتی به آن‌ها ندارند! پانداهای قرمز از نظر جثه، اندازه‌ای معادل با یک گربه خانگی بزرگ داشته که در این حالت دم آن‌ها حدود ۴۶ سانتی‌متر بر این طول می‌افزاید. این حیوانات در حال حاضر در دسته «حیوانات در خطر انقراض» قرار دارند چراکه جمعیت بالغ آن‌ها هم اکنون کمتر از ۱۰,۰۰۰ عدد است.
این نوع پاندا یک پستاندار بومی نپال و چین جنوبی است و به پاندای کوچک بامبو هم نامیده می‌شود؛ پاندای قرمز نسبت به پانداهای بزرگ سفید و سیاه کمی متمایز است. پانداهای قرمز درختی در جنگلی 2500 و 5000 متر زندگی می‌کنند، 95درصد غذای آنها برگ بامبو است و گاهی اوقات انواع توت‌ها و جوجه هم می‌خورد. این حیوان در روز 2 – 3 کیلوگرم برگ بامبو می‌خورد.

اندازه و شکل ظاهری

سر و بدن پانداهای قرمز طولی معادل ۵۰ تا ۶۴ سانتی‌متر دارد و وزن آن‌ها بین ۳/۷ تا ۶/۲ کیلوگرم است. وزن جنس نر پانداهای قرمز از جنس ماده بیشتر است. بخش فوقانی بدن پانداهای سرخ رنگ قهوه‌ای متمایل به قرمز دارد و بخش‌های پایینی بدنشان سیاه است. سر پانداهای قرمز کوچک است و بر روی صورتشان خط اشک مشکی رنگ دیده می‌شود. بر روی صورت پانداهای قرمز، نواحی سفید رنگی دیده می‌شود که ظاهر صورت آن‌ها را تا حد زیادی به راکون‌ها نزدیک می‌کند. از دیگر خصوصیات ظاهری پانداهای قرمز می‌توان به دماغ سیاه و چشمان بسیار تیره اشاره کرد.

رژیم غذایی

پانداهای قرمز در بالا رفتن از درختان بسیار ماهر هستند و اکثر زندگی خود را بر روی درختان می‌گذرانند. غذای اصلی پانداهای سرخ (همانند پانداها) بامبو است اما این حیوانات علاوه بر بامبو، از پستانداران و پرندگان کوچک، تخم پرندگان و گاهی از میوه‌ها و گیاهان هم تغذیه می‌کنند. پانداهای قرمز همانند خرس‌های پاندا قادر به هضم سلولز نیستند و به همین دلیل برای زنده ماندن باید حجم بسیار زیادی از بامبو را بخورند.

حقایق

مهمترین حقیقت در مورد پانداهای قرمز این است که این حیوانات واقعا پاندا نیستند! پانداهای قرمز تنها به دلیل رژیم غذایی خود (که با خرس‌های پاندا مشترک است) نام آن‌ها را قرض گرفته‌اند اما در اصل پانداهای قرمز متعلق به دسته خاصی از جانوران هستند که "Ailurus" نام دارند و امروزه پانداهای قرمز تنها عضوی از این خانواده هستند که همچنان زنده بوده و منقرض نشده‌اند. پس در نتیجه پانداهای قرمز در حقیقت نه پاندا هستند و نه نسبتی با راکون‌ها دارند بلکه آن‌ها خانواده اختصاصی خود را داشته و در دسته "Ailurus" قرار می‌گیرند.

پانداهای قرمز استاد فرار کردن هستند! تا کنون بسیار پیش آمده که پانداهای قرمز از باغ وحش‌ها فرار کنند! در سال ۲۰۱۳ یک پاندای قرمز به نام "Rusty" پس از سه هفته توانست از باغ وحش فرار کند! در باغ وحش‌های لندن و بیرمنگام هم گزارش‌هایی مبنی بر فرار پانداهای قرمز از باغ وحش به ثبت رسیده است.

شاید هنگامی که به رنگ پانداهای قرمز نگاه کنید با خود بگویید که شانس زنده ماندن و نجات آن‌ها از سوی شکارچیان بسیار کم است چراکه این حیوانات با این رنگ همواره در دید هستند اما اشتباه فکر می‌کنید! پانداهای قرمز به طور ماهرانه‌ای قابلیت استتار دارند و خود را در میان جلبک‌های قهوه‌ای و قرمز رنگ درختان پنهان می‌کنند. جالب است بدانید که پلنگ‌ها یکی از مهمترین شکارچیان پانداهای قرمز هستند.

پانداهای قرمز به هیچ وجه حیواناتی اجتماعی نیستند و اغلب اوقات تنهایی زندگی می‌کنند. بسیار کم پیش می‌آید که دو پاندای قرمز را در کنار یکدیگر ببینیم یا اینکه پانداهای قرمز را به صورت خانوادگی مشاهده کنیم. هر ساله در فصل بهار تا تابستان، بین ۱ تا ۴ توله پاندای قرمز توسط پانداهای ماده متولد می‌شوند. توله‌ها معمولا تا ۹۰ روز در لانه می‌مانند و در طول این مدت پاندای ماده وظیفه نگهداری از توله‌ها را دارد.

حیواناتی در خطر انقراض

اندهاهای قرمز در لیست «حیوانات در خطر انقراض» قرار دارند. دلیل اصلی این خطر نسبت به مناطق مختلف متفاوت است. در بعضی از نقاط خطر اصلی که پانداهای قرمز را تهدید می‌کند، رقابت این حیوانات با سایر جانوران دیگر و شکار شدن آن‌ها به صورت طبیعی است در حالیکه در بعضی نقاط دیگر، تخریب محیط زیست و شکار توسط انسان‌ها خطر اصلی برای پانداهای سرخ است. در هر صورت نسل این حیوانات در خطر انقراض است به طوریکه در کشور چین، نسل پانداهای قرمز در ۵۰ سال اخیر، ۴۰% کاهش یافته است!