بهشت فسیل‌شناسان لقبی است که به واسطه وجود تعداد زیادی فسیل مهره‌داران به منطقه فسیلی مراغه داده شده و به عنوان یکی از پنج منطقه پرفسیل شهرتی جهانی دارد.
جستجوهای کاوشگران و فسیل شناسان در منطقه فسیلی مراغه از 150 سال پیش و با حضور فسیل شناسانی از روسیه، آمریکا، ژاپن، چین و فنلاند شروع شده و به دلیل وجود فسیل های ماستادون و ماموت‌ها دارای شهرت جهانی و تحت حفاظت ویژه سازمان حفاظت محیط زیست است.
موضوع تاسف بار در این خصوص این است که منطقه فسیلی مراغه به عنوان نخستین اثر ملی، طبیعی و فسیلی ایران که از بالاترین رده‌‌های حفاظتی سازمان محیط زیست برخوردار است، آن چنان که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفته و جنبه های علمی، اقتصادی و گردشگری آن مغفول واقع شده است.
در حالی که منطقه فسیلی مراغه یکی از نادرترین سایت‌های دنیا از نظر فسیل پستانداران به شمار می رود و از سال‌ها پیش مورد توجه مجامع علمی جهان است، متاسفانه بخش قابل توجهی از بیش از دو هزار قطعه فسیل کشف شده در این منطقه در یک انبار نگهداری می‌شوند.
به گفته کارشناسان این حوزه آخرین بار که عملیات کاوش در این منطقه انجام شده مربوط به همکاری سازمان محیط زیست کشور با گروه‌های دانشگاهی دانمارک، چین، ترکیه، فرانسه، ژاپن و فنلاند بوده و تداوم این فعالیت ها نیازمند تامین امکانات لازم از سوی سازمان محیط زیست است.
