سـونیـوز

روز بازی های ویدیویی

سونیوز: 12 سپتامبر به نام روز جهانی بازی های ویدیویی نامگذازی شده است.

به گزارش آژانس خبری سونیوز، سالانه هزاران محتوای جدید توسط ناشر های بازی ویدویی منتشر می شوند که روی آن ها اسم ویدیوگیم زده‌ می شود.  با نگاهی به پیشینه بازی‌های ویدیویی  می توان  گفت ویدیو گیم ها حدود سال ۱۹۴۰ به وجود آمدند، اما امروزه صنعت بازی‌های ویدیویی یک صنعت ۱۸ میلیارد دلاری است که دائماً سرگرمی‌های مورد علاقه جدید را برای همه سنین تولید می‌کند. اصطلاح «بازی ویدیویی» شامل انواع بازی‌های دیجیتال، از بازی‌های قدیمی ماریو گرفته تا بازی‌های جدید VR مانند «Beat Saber» می‌شود.

موسسه فرهنگی هنری فصل هنر، مشاور و مجری پروژه های فرهنگی، هنری، رسانه ای و تبلیغاتی شماست. موسسه فرهنگی هنری به عنوان جامع ترین موسسه فرهنگی هنری شمالغرب کشور و اولین شرکت خلاق در حوزه صدا و تصویر با شعار « فقط تصور کن... ! » ، ایده ها و تصورات شما را ممکن می سازد.
 

  ارتباط با موسسه فرهنگی هنری فصل هنر/ کلیک کنید.

پیدایش ویدیو گیم های اولیه
اختراع کامپیوتر ها، تاثیر زیادی بر زندگی انسان ها داشت. به گونه ای که می توان گفت کامپبوتر ها مسیر زندگی بشر را به طور کلی از مسیر اولیه منحرف کرد و دریچه جدیدی به سوی انسان ها گشود. این ابزار تاثیر زیادی بر نوع زندگی انسان ها گذاشت. تا جایی که حتی بر روی تفریحات انسان ها نیز تغییراتی ایجاد شد. تا قبل از اختراع کامپیوتر عمده سرگرمی های بازی گونه بشر، بازی های میدانی مانند بازی های ورزشی و بازی های بومی سنتی، یا بازی های تخته ای و کارتی مانند شطرنج بودند. اما پس از شروع عصر کامپیوتر همه چیز دستخوش تغییر شد.

   اولین بازی ویدیویی شناخته‌ شده‌ یک بازی ساده‌ شبیه‌ سازی بازی پینگ پونگ است.

خیلی دقیق نمی توان گفت اولین بازی ویدیویی توسط چه کسی و در چه سالی ساخته‌شد. طبق اطلاعاتی که در دسترس است، اولین بازی، بازی هایی شبیه به تنیس بودند و قدمت آن ها به دهه 50 میلادی برمی گردد. حداقل تا اواخر دهه‌ 60 میلادی بیشتر بازی ها به همین شکل شبیه‌سازی ساده‌ای از تنیس بودند و به آن ها اصطلاحا پونگ (Pong) گفته‌ می شد. در اوای دهه 70 میلادی با گسترش کامپیوترهای خانگی، نیاز به ابزاری برای سرگرمی الکترونیکی حس می شد تا در اوقات فراغت استفاده شود. اینجا بود که بازی های تفننی یا همان آرکید (Arcade) شروع به تولید شدند.

انتشار تتریس و عوض شدن معادلات
در آن زمان به این نوع سرگرمی ها، بازی های الکترونیکی گفته‌ می شد و رفته‌ رفته‌ این اسم به ویدیوگیم تغییر پیدا کرد. به این دلیل که محتوای این بازی ها به صورت ویدیویی قابل تجربه‌ هستند. اما شاید اولین تجربه هم نسلی های ما از بازی های ویدیویی بازی معروف تتریس (Tetris) باشد. بازی ای که در زمان خود سرگرمی الکترونیکی اصلی نسل جوان به شمار می‌رفت و همه جا از جمله کنسول های دستی و حتی تلویزیون ها دیده می‌شد.



بازی های ویدیویی پیشرفت زیادی در دهه‌ 90 میلادی داشتند و کنسول های بازی زیادی در این سال ها فروخته‌ شدند. در نهایت در قرن بیست و یکم خود بازی های ویدیویی به یک صنعت پول ساز تبدیل شدند و توانستند به یکی از شیوه های سرگرمی تبدیل شوند.

توسعه ویدیوگیم ها
در طول دهه 90 میلادی، بازی ها از جنبه های مختلفی پیشرفت کردند. طراحی محیط بازی ها سه‌ بعدی شدند، زاویه‌ دید شخصیت ها نزدیک به زاویه‌ دید انسان ها در دنیای واقعی شدند و مفهوم جدید بازی های سوم شخص و اول شخص بوجود آمد. از طرفی گرافیک بازی ها تقویت شدند و کمی به واقعیت نزدیکتر شدند، ژانر های مختلفی از بازی های ویدیویی شکل گرفتند و دیگر صرفا بازی های تفننی نبودند و در نهایت عنصر داستان به بازی اضافه‌‌ شد که عامل مهمی در پیشرفت و گسترش بازی های ویدیویی بودند. حالا لازم است یک تعریف جامع و دقیق از بازی ویدیویی داشته باشیم.



بازی ویدیویی چیست؟
به طور کلی ویدیوگیم، به سرگرمی ای گفته‌ می شود که ما در آن کنترل یک چیزی را برعهده‌ داشته باشیم و به صورت تصویری آن را ببینیم. آن یک چیز می تواند یک کاراکتر یا یک دسته پینگ پونگ یا حتی گاهی یک شئ باشد. با این تعریف تعداد زیادی از آثار موجود یک بازی ویدیویی به حساب می آیند. اما یک مشکل بزرگ وجود دارد. این مشکل چیست؟

بررسی یک مشکل و تناقض
در طول بازی های ماجراجویی که عمدتا یک داستان مشخص دارند، گاهی ممکن است فکر کنید که دارید یک فیلم نگاه می کنید و تنها تفاوت سرگرمی شما با فیلم این است که کنترل جا به جایی شخصیت اصلی بر عهده شماست. با پیشروی در بازی این حس قوی تر هم می شود. شما در اکثر این بازی ها باید یک مسیر مشخص عبور کنید، دشمنان مشخصی را بکشید و داستان بازی را از طریق کات سین های بازی متوجه شوید. اینجاست که این سوال پیش می آید که فرق این بازی ویدیویی با یک فیلم چیست؟ آیا بهتر نبود بجای آن یک فیلم دو ساعته یا یک مینی سریال ساخته‌شود؟ (بالاخره سریال The Last of Us منتشر شد و با استقبال بی سابقه ای روبرو شد!)



 به چه سرگرمی ای بازی ویدیویی گفته‌ می شود؟
در زمینه بازی بودن، بازی های تفننی و عموما رکوری وضعیت بهتری از بازی های ماجراجویی و اکشن دارند. در بازی های تفننی بر خلاف عناوین ژانر ماجرایی شما تاثیر واقعی خود را در طول زمانی که بازی می کنید خواهید دید؛ در صورتی که در بازی های ماجراجویی عموما شما در سناریو ای که کارگردان بازی برای شما چیده‌ قرار می گیرید و خیلی از چارچوب ها خارج نمی شوید.



این موضوع را باید کمی روشن تر کنیم. درست است که شما در بازی های ادونچر می توانید در محیط پرسه بزنید، آیتم های مختلف بخرید و اسلحه های متفاوت داشته باشید، اما در نهایت اکثرا با یک روش بازی کردن خاص بازی رو به اتمام می رسانید. چند سال پیش سازندگان چنین بازی هایی دست به ابتکار نه چندان جدیدی زدند و بازی های خود را چند پایانی کردند.



به این معنی که شما بازی را انجام می دهید و به پایان بازی که می رسید یک تصمیم می گیرید و با این تصمیم یکی از پایان های موجود در بازی برای شما به نمایش در می آید. با این روش سازندگان چنین بازی هایی در یک نگاه سطحی انقلابی در بازی های ویدیویی ایجاد کنند. اما باز هم بازی آن ها با فیلم تفاوتی ندارد!

بررسی یک بازی واقعا ویدیویی
سال 2008 میلادی بود که اسم یک بازی تازه منتشر شده بر سر زبان ها افتاد. بازی بایوشاک (Bioshock) شاهکار کِن لِوین توانست به سرعت نظر مخاطبان را به خود جلب کنید. این بازی داستان شخصی است که در یک هواپیما نشسته و این هواپیما وسط اقیانوس سقوط می کند و در نزدیکی محل سقوط یک شهر زیرآبی را پیدا می کند و ماجراجویی او از همین جا شروع می شود.



این بازی را دقیقا می توان تعریف یک بازی ویدیویی ماجرایی دانست که با فیلم و سریال متفاوت است. نحوه روایت داستان، از بین بردن دشمن ها، بدست آوردن آیتم ها و نحوه تمام شدن بازی کاملا در اختیار شماست. به طوری که سبک بازی شما در این بازی، آیتم هایی که می خرید و فعالیت هایی که در بازی انجام می دهید به صورت کاملا پویا و منطقی به یک پایان بندی منجر می شود که دقیقا متناسب با شیوه بازی شما است. بازی فوق العاده بایوشاک آن قدر با یک فیلم بودن فاصله دارد که بعد از تجربه آن متوجه ضعف و نداشتن خلاقیت در طراحی مراحل و روایت داستان بسیاری از بازی های ویدیویی دیگر می شوید.

جمع بندی
با توجه به مطالب بیان شده، «بازی ویدیویی یک سرگرمی با ابزار های الکترونیکی است که مخاطبان علاوه بر مشاهده روند بازی و چرخیدن در محیط بازی، بتوانند در پیش بردن بازی هم نقش ایفا کنند.» می توان گفت اکثر بازی های آرکید شامل این تعریف می شوند اما در ژانر های دیگر بازی های ویدیویی، به ویژه بازی های اکشن و ماجراجویی، کمی سخت گیری بیشتر است.

 

نویسنده : سونیوز