به گزارش
سونیوز، «غلامرضا زارع» روز سه‌شنبه در گفت‌وگویی، اضافه کرد: این گونه‌های جدید استخراج‌شده از منطقه «آهق» مراغه مربوط به خانواده «Pristifelis attica, Paramachaerodus orientalis» هستند.
او به این نکته تاکید کرد که گوشتخواران در انتهای هرم جانوری از نظر تغذیه قرار دارند و افزود: این پستانداران به علت وسعت منطقه حکمرانی‌شان از اهمیت زیستی بالائی در شناخت جغرافیایی دیرینه، آب و هوای دیرینه و محیط زیست دیرینه منطقه فسیلی مراغه برخوردار هستند.
رییس اداره محیط زیست مراغه بیان کرد: معروفترین گوشتخواران منطقه فسیلی مراغه ببر دندان شمشیری و خرس‌ها به شمار می‌روند و ببر دندان شمشیری به علت دو دندان نیش‌بلند و جثه بزرگش برای بیشتر مردم شناخت شده است.
«زارع» این را هم بیان کرد که نحوه شکار ببر دندان شمشیری به علت ایجاد پارگی زیاد به واسطه دندان‌های نیش بلندش برای بیشتر مردم و پژوهشگران جذابیت دارد.
او علت انقراض ببرهای دندان شمشیری را وابسته بودن آنها به شکارهائی با جثه بزرگ، تغییرات آب و هوائی و مهاجرت علف‌خواران ذکر کرد.
سازند مراغه خرس خاص خودش را دارد
دیرینه‌شناس ایرانی بیان کرد: خرس موسوم به «Indarctosmaraghanus» به علت اینکه برای اولین‌بار از منطقه فسیلی مراغه معرفی شد، جزء گوشتخواران خاص این سازند به شمار می‌رود.
به گفته «زارع» تشابه گوشتخواران منطقه فسیلی مراغه با نواحی فسیل مهره‌دار میوسن یونان، ترکیه، چین و هند از محیط زیست وسیع این جانوران با آب و هوای یکسان حکایت دارد و بیانگر محیط زیست ساوانائی آن دوران است.
انتهای پیام