به گزارش
سونیوز، مدت‌هاست که برخی هنرمندان زمزمه می‌کنند: «دیگر رمقی برای صنایع دستی باقی نمانده است.» و برخی دیگر حتی عقیده دارند: «جنس‌های چینی آنقدر در بازار وارد شده و در خرده فروشی‌ها غوغا می‌کنند که جای صنایع دستی کشورمان را گرفته‌اند.»
علی‌رغم هشدارهایی که بارها از سوی هنرمندان و کارشناسان صنایع دستی برای بهبود وضعیتِ این هنر ـ صنعت داده شد، اما نگاهی به اقدامات صورت گرفته نشان می‌دهد که همچنان گشایش قابل ملاحظه ای در این حوزه صورت نگرفته است.
در کنار این موضوع اما هر از چندگاهی، خبرهایی منتشر می‌شود که روزنه‌ی کوچکی از امید برای صنایع دستی محسوب می‌شود.
یکی از همین خبرها مربوط به استفاده از محصولات صنایع دستی برای تزیین هتل‌ها و مراکز اقامتگاهی است که به مناسبت شب یلدا در نظر گرفته شده است. اقدامات اینچنین علی‌رغم اینکه پیشِ چشم هنرمندان ارزش دارد اما باز هم کافی نیست؛ چراکه آن‌ها یک خواسته‌ی اساسی دارند: «برنامه‌ریزی بلندمدت برای صنایع دستی».
حسین بختیاری، هنرمند حوزه صنایع دستی و هنرهای سنتی است که عقیده دارد تاکنون برنامه‌ای دقیق برای رونق تولید صنایع دستی از سوی مسئولان مربوطه ارائه نشده است.
او درباره‌ی نمایشگاه‌های صنایع دستی به مناسب شب یلدا می‌گوید: «هر اتفاقی که بتواند به رونق تولید صنایع دستی کمک کند، برای ما اتفاق خوبی است. حالا در هر فصلی باشد؛ چه در ایام شب یلدا و چه در طول سال. این ایام و مناسبت های بیشتر به درد مسوولان می خورد که روی آن مانور می‌دهند و بالاخره عنوان می‌کنند که چنین اتفاقی را رقم زده‌اند ولی در مجموع برای رونق تولید صنایع دستی باید یک برنامه‌ریزی درازمدت، مدون و موثر انجام شود.»
او ادامه می‌دهد: «وقتی صنعت گردشگری ما به ویژه در حوزه بین‌الملل به دلایل مختلف دچار رکود است، نمی‌توان انتظار داشت که در این حوزه اگر از صنایع دستی استفاده کنیم، نفع قابل ملاحظه ای برای حوزه صنایع دستی ایجاد شود. برای مثال می‌آییم امکانات زیادی را در یک اتاق قرار می‌دهیم اما درِ آن را می‌بندیم! خب چه کسی از امکانات استفاده کند؟ در حوزه داخلی هم گردشگری به دلیل تورم و مشکلاتی که وجود دارد، رونق لازم را ندارد. این اقدامات کمک چندانی به رونق صنایع دستی نمی‌کند و این نوع سیاست‌گذاری‌ها بیشتر مناسبتی است و نگاه بلندمدتی در آن وجود ندارد.»
این هنرمند با اشاره به معضلات مختلفی که در بخشِ اقتصاد صنایع دستی وجود دارد، اظهار می‌کند: «ما یک حوزه متولی کاردان، قوی، تصمیم‌ساز و برنامه‌دار نداریم. الان دفتر بازرگانی صنایع دستی چه در حوزه داخلی چه در حوزه خارجی بیاید بررسی کند که در این یک سال، آمار فروش صنایع دستی چه تغییری کرده است؟ دولت جدیدی که آمده، دولت مردمی است که قرار بود تحولات بزرگی ایجاد کند که منجر به رونق تولید و اقتصاد حوزه صنایع دستی شود. خواهش من این است که شما مدیرکل دفتر بازرگانی صنایع دستی را دعوت کنید و بررسی کنید که در این یک سال و اندی چه اتفاقی در حوزه صنایع دستی رخ داده است؟ اگر اتفاقی افتاده، عنوان شود و اگر نیفتاده باید نشست و فکری کرد. بالاخره برای رونق تولید باید فکری کرد.»
بختیاری اضافه می‌کند: «چه متولی باشد چه نباشد، ما کار خودمان را انجام می‌دهیم ولی نیاز هست که بازار صنایع دستی تحریک شود، اقتصاد آن شکوفا شود و تولید آن رونق پیدا کند. باید برنامه‌ریزی انجام دهیم تا نتیجه‌ای به دست بیاید و بعد بررسی شود که اقدامات انجام شده چقدر باعث رشد شده‌اند؟»
او ادامه می‌دهد: «احساس من این است که برنامه‌ای برای رونق تولید و بازرگانی صنایع دستی ایران وجود ندارد و اگر هست، حداقل بنده از آن اطلاعی ندارم. برنامه باید به صورت مشخص اعلام شود. برخی آمدند و گفتند می خواهم فلان کار را انجام دهم اما چند سال گذشت و خبری نشد. همیشه گفتند می خواهند کاری انجام دهند اما نه تنها اتفاقی نیفتاده، بلکه اتفاقاتی که از ابتدا شروع شده بود هم تعطیل شد.»
این هنرمند در آخر بیان می‌کند: «زمانی فروشگاه‌هایی در نقاط مختلفِ دنیا داشتیم که محصولات صنایع دستی را عرضه می کرد یا زمانی دولت‌ها در رونق فروش صنایع دستی اثربخشی داشتند، ما همه این موارد را تعطیل کردیم و به حساب خصوصی‌سازی و به بهانه‌ی تقویتِ بخش خصوصی همه امکاناتی که وجود داشت، گرفته شد و اختیاری هم به بخش خصوصی داده نشد. حتی یکی از شاخص‌هایی که باعث رشد صنایع دستی می شد، اجرایی نشد. من معتقدم اتفاق خاصی رخ نداده و متأسفانه روز به روز صنایع دستی ایران با رکود بیشتری مواجه شده است.»