در جریان این اعتراض، سرهنگ ناصر شهرستانی؛ رییس کلانتری 2 شروع به شلیک گلوله مستقیم به سمت معترضین کرد. سه نفر در اثر تیراندازی ماموران، حمله با سرنیزه یا چاقو مجروح شدند و یکی از گلوله‌های سرهنگ شهرستانی به پیشانی دکتر خانعلی نشست که وی در بیمارستان درگذشت. پیکر بی جان دکتر خانعلی از بیمارستان بازرگان به مسجد اسکندری منتقل شد و صد معلم دور پیکر او را گرفتند تا به دست حکومت نیفتد. گفته می شود تشییع جنازه دکتر خانعلی در روز 13 اردیبهشت، به بزرگترین تظاهرات خیابانی بعد از کودتای 28 مرداد 1332 تبدیل شد که در آن نه تنها معلمان، بلکه گروه های مختلفی حضور یافتند و او را در ابن بابویه دفن کردند.
محمد درخشش؛ رییس جامعه معلمان ایران و رهبر اعتصاب نیز دستگیر و روانه زندان شد.
پس از این اتفاق، اعتراضات معلمان رنگ و بوی سیاسی گرفت و در نتیجه 4 شرط برای پایان اعتصاب اعلام کردند :
- سقوط دولت جعفر شریف امامی
- مجازات قاتل دکتر ابوالحسن خانعلی
- آزادی محمد درخشش
- ترمیم حقوق معلمان طبق طرح باشگاه مهرگان (مجمع صنفی معلمان ایران)
در پی این جریان و در روز 16 اردیبهشت، جعفر شریف امامی استعفا داد، دکتر علی امینی مامور تشکیل کابینه شد و محمد درخشش نیز از زندان آزاد گردید. دو روز بعد یعنی در تاریخ 18 اردیبهشت، معلمان در باشگاه مهرگان جمع شدند و طی یک قطع نامه، روز 12 اردیبهشت را به دلیل اعتصاب موفقیت آمیز خود و گرامی داشت نام دکتر خانعلی "روز معلم" اعلام نمودند و بنا شد که هر سال در چنین روزی تمام مدارس کشور به منظور بزرگداشت دکتر خانعلی تعطیل شود.
در همین روز دکتر امینی در باشگاه مهرگان حضور یافت و به معلمان قول داد حقوق آنها افرایش یابد، اما ولی معلمان قبول نکردند و اعلام کردند که جز محمد درخشش هیچ کس را به عنوان وزیر فرهنگ نخواهند پذیرفت.
چهار روز بعد در تاریخ 22 اردیبهشت، محمد درخشش به وزارت فرهنگ منصوب شد و اشل حقوق فرهنگیان با حقوق مهندسان مساوی شده و به تصویب هیات وزیران رسید و به این ترتیب اعتصاب 10 روزه معلمان موفقیت آمیز پایان یافت و روز 23 اردیبهشت معلمان به کلاس های درس بازگشتند.
تا دو سال بعد از این اتفاقات، مراسم روز معلم برگزار شد اما در تقویم ملی ثبت نشد و کم کم به فراموشی سپرده شد. تا اینکه در سال 1358 معلمان تصمیم به زنده کردن 12 اردیبهشت به عنوان روز معلم گرفتند که مصادف با ترور و شهادت آیت الله مطهری به دست اعضای گروه فرقان شد. دولت با یک روز تاخیر 12 اردیبهشت را روز شهادت آیت الله مطهری و روز معلم نامگذاری کرد و به این ترتیب روز معلم در تقویم ملی ثبت شد.
در انتها باید گفت که روز معلم تنها شهادت آیت الله مطهری نیست. چرا که افکار عمومی اطلاع چندانی از این رویداد تاریحی ندارند و شاید مهم ترین علت آن را بایستی در کوتاهی رسانه ها و کتب تاریخی و درسی وزارت آموزش و پرورش جستجو کرد. متاسفانه نام ابوالحسن خانعلی؛ معلم مبارزی که جان خود را در راه احقاق حقوق و منزلت معلمان از دست داده است در رسانه های رسمی دیده نمی شود.