اخیرا، مردم سراسر جهان با قطع شبکه های اجتماعی متعلق به کمپانی فِیس بوک و اختلال در سایر شبکه ها را کم و بیش تجربه کردند. تجربه ای تلخ و تاریک که در اولین دوشنبه ماه اُکتبر سال 2021 رقم زده شد. روزی که برخی رسانه ها از آن به عنوان "دوشنبه سیاه" نام بردند.
اسناد فاش شده وال استریت ژورنال نشان می دهد که فِیس بوک شرکتی است که بهترین روزهای آن سپری شده و دچار اُفت آهسته و پیوسته می باشد. به طوری که اگر کسی از نزدیک شاهد مرگ یک کمپانی یا کارخانه باشد ، می تواند به شکست تدریجی فیس بوک پی ببرد. البته این اُفول برای کاربران این شبکه ها چندان محسوس نیست، اما مهندسین و مدیران این شرکت، هر روز صدها نشانه ریز و درشت و البته نگران کننده در باره آن مشاهده می کنند . مهندسین نرم افزار و آی تی در سراسر جهان نیز ، هر روز باگ های جدیدی رار در این پلتفُرم ها مشاهده یا کشف می کنند اما حجم این خطاها آنقدر وسیع هست که امکان گرفتن بازخورد از آنها برای این کمپانی، فرآیندی پیچیده محسوب می شود و شاید در بهترین حالت آن یعنی سعی در رفع خطاهای گزارش شده منجر به بروز باگ های جدیدی گردد.
شش ساعت قطعی و اختلال مداوم در فیسبوک، اینستاگرام، واتساپ، حتی آمازون و گوگل به گردن یک نوجوان 13 ساله چینی انداخته شد. هر چند که روشن است، چنین ادعا و اظهار نظرِ شتابزده ای کِذب محض است. حتی اگر بر فرض محال، چنین ادعایی صحت داشته باشد، یک آبروریزی بزرگ برای این کمپانی و تصدیقی بر ضعف سِرورها و وجود حفره های امنیتی آن می باشد. البته بعد از این ادعای مضحک رسانه ها به نقل از مدیران این کمپانی نَقل کردند، این قطعی، اختلالی کوچک بود که بالاخره رفع شد. حال این سوال مطرح می شود که چرا این اختلال همزمان در چند پلتفُرم مختلف با سِرورهای مستقل روی داد.
در چندساعتی که اینترنت مختل شد، کاربران واکنش های زیادی نشان دادند و در سایر پلتفرم ها همانند تِلگرام، وایبِر، لینکدین و دیگر شبکه ها نظرات خود را به اشتراک گذاشتند. اغلب این گفتگوها توسط اَلگوریتم های هوش مصنوعی رصد شده و واکنش مردم به ابعاد کوچک قطعی اینترنت بررسی شد. در نهایت طبق گزارش ها و آمارهای موثق، طی این رخداد، اقتصاد جهان به ازای هر ساعت قطعی، رقمی بالغ بر 160 میلیون دلار متحمل ضرر شد.
شایان ذکر است که نرم افزار پیام رسان تلگرام، که امکانات یک شبکه اجتماعی را نیز داراست، سال هاست که بدون گزارش قطعی و یا اختلال جدی در سِرورها با ضریب امنیتی بسیار بالا به چرخه حیات نرم افزاری خود ادامه می دهد. البته ناگفته نماند مدیران این پیام رسان تا کنون منابع مالی و اعتباری آن را شفاف سازی نکرده اند و مشخص نیست در کنار اشتراک گذاری داده های کاربران در راستای پیشبرد اهداف جهانی چه تدابیری و چه استراتژی هایی را جهت روشن نگه داشتن سِرور های خود اتخاذ کرده اند.
در کنار تحلیل مشکلات فنی و زیرساختی کمپانی بزرگ فیس بوک، شاید این تصور هم دور از ذهن نباشد که جهان در حال تجربه ورود به پروژه "ریسِت بزرگ" (Great Reset) می باشد و این اتفاق، همانند استراتژی "دروغ بزرگ" وزیر تبلیغات آلمان نازی پیش درآمدی است بر آماده سازی افکار عمومی برای قطع ارتباطات گسترده.
پروژه جهانی ریسِت بزرگ در اصل طراحی و ترسیم نقشه ای جدید برای جهان بر اساس “نظم نوین جهانی “می باشد. این پروژه بنا دارد تا از فرسوده شدن کره زمین جلوگیری کرده و آن را بازسازی نماید.
مجمع جهانی اقتصاد در وب سایت خود نوشته است، که برای بهبود شرایط کره زمین بایستی یک تنظیم مجدد و فوق العاده آغاز گردد. در این گزارش به عدم تناسب مخارج و درآمد، ناسارگاری درمان و آمورش و همچنین بحران های اقتصادی و اجتماعی نیز به همراه اِپیدمیِ کوید19 به عنوان دلایل طراحی پروژه ریسِت بزرگ اشاره شده است. در حالی که چنین به نظر می رسد که دست کم بحران جهانی کوید19 شاید معلول تئوری پیچیده ریست بزرگ باشد، نه علت آن.
تِئوریسین ها و حامیان این نظریه معتقد هستند که برای تنفس کره زمین، جلوگیری از گرمایش بیش از پیش کره زمین، کاهش گازهای گلخانه ای، مدیریت بهینه منابع انرژی، حفظ طبیعت و محیط زیست، پیش گیری از قحطی و بروز بحران کمبود غدا، جهانِ امروز نیازمند "ریسِت بزرگ" یا "ریست عالی" می باشد.
حامیانِ مادی و معنوی این پروژه، اَبرسرمایه داران و افراد نفوذی در معادلات جهانی می باشند که معتقد هستند با پایایی و توسعه پایدار می توان به این هدف دست یافت. اما تعریف و تحلیل این افراد از "پایایی" کاملا متفاوت می باشد.
پایداری یا پایایی در اصل لازمه جاوادانگی نسل بشر می باشد. مدیریت اکتشافات منابع جهت سرمایه گذاری، جهت دهی به پیشرفت فناوری، سازگاری در توسعه شرکت ها، ایجاد تغییر برای پتانسیل تامین و حفظ نیازها و خواسته ها ی مردم در زمان حال و آینده به عنوان راهکارهایی برای نجات آینده بشر مطرح شده است و حامیان این برنامه به ظاهر منطقی و عِلمی، تنها روش تحقق آن را در کاهش سریع و غیر طبیعی جمعیت جهان می دانند.
بر هیمن اساس مجله بایوسانس در سال 2019 برا ی بقای نسل بشر، کاهش جمعیت و حفظ و کنترل آن را برای نجات آینده جهان و زندگی انسان ها ضروری می داند. البته در همان سال و قبل از وقوع رخداد فراگیر کوید 19 روزنامه واشنگتن پُست در اقدامی مشابه تِئوری لازمه کنترل جمعیت و کاهش تدریجی آن را با امضای ده هزار دانشمند منتشر نمود.
همکاری مجله ریشه دار تایمز، روزنامه واشنگتن پست و مجله بایوسانس قبل از وقوع کوید 19 با این پروژه پیچیده، نشان می دهد که احتمالا این رسانه ها در حال اقناع رسانه ای جوامع گوناگون می باشند و می توان چنینن استنباط کرد که برای تحقق نظم نوین جهانی، فرآنید ریسِت بزرگ، با قربانی کردن انسان ها برای انسان ها در حال وقوع می باشد. همانند برخی تمدن های باستانی که برای قطع زنجیره یک بیماری فراگیر یا مقابله با قحطی، به قربانی کردن انسان های دیگر می پرداختند. و این معادله نیز، شاید جرقه ای است برای به آتش کشیدن زندگی طبیعی جوامع بشری.
اگر تمامی مسائل مطرح شده در این یادداشت همانند قطعه هایی از یک پازل کنار هم چیده شودند، چنین به نظر می رسد که با آغار اپیدمی کوید 19 نیز این ریست نیز همزمان آعاز شده و شاید قطعی شبکه های اجتماعی به بهانه مشکلات فنی و زیرساختی در اولین دوشنبه اکتبر 2021 در امتداد بروز نشانه های پیدا و پنهان این ریسِت بزرگ باشد.
سرانجام حادثه رو ی می دهد و تاریخ باز هم تکرار می شود. تاریخی که این بار در ژانرِ کمدی باز پخش نمی شود، بلکه تلخ تر از بار اول به وقوع می پیوندد.