سـونیـوز

روز جهانی یائسگی، از نجواهای شرم آلود تا فریادِ جهانی

سونیوز: تصور کنید یک گذار جهانی، یک فصل مشترک در زندگی نیمی از جمعیت جهان، که با سکوت و تابو پوشانده شده است؛ گویی یک قاره خاموش است که کسی جرات سخن گفتن از آن را ندارد. اما امروز، صدای این گذار قدرتمند شنیده می‌شود. این، داستان یائسگی است؛ نه یک بیماری، نه یک پایان، بلکه یک تولد دوباره‌ی پیچیده و اجتناب ناپذیر. امروز 18 اکتبر برابر با 26 مهرماه روز جهانی «یائسگی» است. با سونیوز همراه باشید تا به اتفاق رازهای شگفت انگیز یائسگی را کشف کینم.

به گزارش آژانس خبری سونیوز، داستان نامگذاری این روز، ریشه در یک نیاز ساده اما حیاتی دارد: «دیده شدن». انجمن بین المللی یائسگی (IMS)، که یک سازمان پیشرو در حوزۀ سلامت زنان است، برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ میلادی، روز هجدهم اکتبر را به عنوان «روز جهانی یائسگی» معرفی کرد. اما پرسش کلیدی اینجاست: «چرا؟» پاسخ در شکافی عمیق نهفته است؛ شکاف بین تجربۀ میلیاردها زن و میزان آگاهی، حمایت و مراقبت های پزشکی در دسترس برای آن ها. برای دهه ها، یائسگی به عنوان یک «بیماری» یا یک «ضعف» قلمداد می شد که باید در خفا و با تحمل رنج مدیریت شود. سیستم های بهداشتی در بسیاری از کشورها، آموزش کافی در این زمینه ارائه نمی دادند و زنان، اطلاعات خود را از طریق شایعات و تجربیات شخصیِ اغلب نادرست به دست می آوردند. روز جهانی یائسگی، پاسخی مستقیم به این بحران خاموش بود؛ تلاشی برای متمرکز کردن توجه جهانیان بر روی این مرحله از زندگی و تبدیل آن از یک تابو به یک اولویت سلامت عمومی.

موسسه فرهنگی هنری فصل هنر، مشاور و مجری پروژه های فرهنگی، هنری، رسانه ای و تبلیغاتی شماست. موسسه فرهنگی هنری به عنوان جامع ترین موسسه فرهنگی هنری شمالغرب کشور و اولین شرکت خلاق در حوزه صدا و تصویر با شعار « فقط تصور کن... ! » ، ایده ها و تصورات شما را ممکن می سازد.

           ارتباط با موسسه فرهنگی هنری فصل هنر/ کلیک کنید.


فراتر از گرگرفتگی: چراییِ نامی که یک انقلاب را نوید می دهد
نام «روز جهانی یائسگی» به خودی خود، یک بیانیۀ قدرتمند است. این نامگذاری تنها به دنبال بزرگداشت یک پدیده بیولوژیک نیست، بلکه هدفی چند لایه و استراتژیک را دنبال می کند. اولاً، این روز به دنبال «عادی سازی» است. با قرار دادن کلمۀ «یائسگی» در تیتر اخبار و محافل عمومی، به تدریج بار شرمزدایی از آن را برمی دارد. ثانیاً، بر «آموزش» تأکید دارد. این روز بهانه ای است برای انتشار اطلاعات علمی و دقیق در مورد علائم یائسگی (که بسیار فراتر از گرگرفتگی است و می تواند شامل تغییرات خلق و خو، مشکلات خواب، تغییرات متابولیک و سلامت استخوان ها شود)، گزینه های درمانی و شیوه های زندگی سالم. سومین و مهمترین هدف، «حمایت گری» است. روز جهانی یائسگی، فرصتی برای فشار آوردن بر سیاست گذاران، سیستم های سلامت و شرکت ها است تا دسترسی به مراقبت های باکیفیت، داروها و محیط های کاری سازگار با این دوره را برای همۀ زنان، فارغ از جغرافیا یا وضعیت اقتصادی-اجتماعی آنها، فراهم آورند. این نام، پلی است بین جامعۀ علمی، متخصصان سلامت و عموم مردم.

تبدیل در سکوت: طلوع یک زیست‌شناسی نوین
در اعماق بدن زن، یک انقلاب آرام در جریان است. تخمدان‌ها که زمانی نوازنده‌ی سمفونی قاعدگی بودند، به تدریج ساز خود را زمین می‌گذارند. استروژن، آن هورمون پرحرارت، از اوج خود پایین می‌آید و این کاهش، یک کارناوال فیزیولوژیک را به راه می‌اندازد. گرگرفتگی، تنها یک شعله‌ی گذرا نیست؛ بلکه فریاد بدن برای تطبیق است. تعریق‌های شبانه، تنها یک ناراحتی نیست؛ بلکه یک تصفیه‌ی عمیق است. اینها نشانه‌های فروپاشی نیستند، بلکه علائم بازسازی یک اکوسیستم درونی هستند. استخوان‌ها متراکم‌تر فکر می‌کنند، قلب ریتم جدیدی می‌آموزد و مغز، در میان این طوفان هورمونی، در حال بازنویسی نقشه‌ی احساسات و خرد است. این یک فروپاشی نیست، یک دگردیسی است.

تابوهای باستانی و حقیقت‌های رهایی‌بخش
جامعه چه می‌گوید؟ اغلب، یائسگی را به عنوان یک کمبود، یک "کمبود زن بودن" قلمداد می‌کند. فرهنگی که جوانی را می‌پرستد، این گذار طبیعی را به حاشیه می‌راند و در پشت طعنه‌ها و شوخی‌های ناخوشایند پنهان می‌کند. اما حقیقت این است که در پشت این پرده‌ی تابو، یک آزادی نهفته است. آزادی از چرخه‌های قاعدگی، آزادی از ترس بارداری ناخواسته. این دوره، اغلب با فراغتی از نقش‌های سنتی مادری همراه می‌شود، فضایی که در آن زن می‌تواند بال‌های خود را باز کند و به "خود" اصیل‌ترش پرواز کند. این فصل، نه درباره‌ی از دست دادن، که درباره‌ی بازیافتن است: بازیافتن زمان، انرژی و هویتی که شاید سال‌ها در خدمت دیگران بوده است.

عبور از آتش با آگاهی: سلاح‌های ما در این سفر
این گذار، گاهی همچون عبور از یک صحرای سوزان است. گرگرفتگی می‌سوزاند، بی‌خوابی تحلیل می‌برد و نوسانات خلقی، دریاهای متلاطمی ایجاد می‌کند. اما ما در این سفر بی‌سلاح نیستیم. دانش، قدرتمندترین سلاح ماست. درک این که این تغییرات فیزیولوژیک موقتی و قابل مدیریت هستند، نخستین قدم است. قدم بعدی، جست‌وجوی فعالانه‌ی پشتیبانی است: از پزشکی که گوش می‌دهد و راهکار ارائه می‌دهد، از گروه‌های حمایتی که داستان‌های مشترک را به اشتراک می‌گذارند، از عزیزانی که درک می‌کنند. درمان‌های هورمونی، تغییرات سبک زندگی، تغذیه‌ی آگاهانه و تمرینات ذهنی-بدنی، همگی قایق‌های نجات در این دریای متغیر هستند. سکوت را بشکنید، در مورد آن صحبت کنید، دانش بخواهید.


خردی که از خاکستر جوانی می‌روید: موهبت‌های پنهان
وقتی گرد و غبار تغییرات فیزیولوژیک می‌نشیند، منظره‌ای که پدیدار می‌شود، اغلب شگفت‌انگیز است. این فصل جدید، با خود نوعی از خرد و وضوح می‌آورد. دیگر انرژی برای بازی‌های اجتماعی یا نگرانی برای قضاوت دیگران صرف نمی‌شود. یک "نه" گفتن راحت‌تر، یک اولویت‌بندی دقیق‌تر و حس عمیق‌تری از خود-ارزشمندی پدیدار می‌شود. این، موهبت یائسگی است: آزادی برای بودنِ آن کسی که واقعاً هستی، بدون نیاز به عذرخواهی. این مرحله، اوج یک زندگی پر از تجربه است، جایی که زن به نیرویی تبدیل می‌شود که هم نرم است و هم شکست‌ناپذیر، هم درک می‌کند و هم قاطع است.

فراخوانی برای بیداری: روز جهانی یائسگی فقط یک یادآوری نیست
روز جهانی یائسگی فقط یک مناسبت نمادین در تقویم نیست؛ یک فراخوان برای بیداری است. فراخوانی برای تمام جامعه – مردان، زنان، سیاست‌گذاران و سیستم‌های سلامت – تا چشمان خود را باز کنند و این گذار اساسی را ببینند، درک کنند و گرامی بدارند. این درباره‌ی ایجاد فضایی امن برای گفت‌گو، سرمایه‌گذاری در پژوهش‌های بیشتر و تضمین این است که هر زنی بتواند این سفر را با کرامت، اطلاعات کافی و حمایت لازم طی کند. بیایید با هم این قاره‌ی خاموش را به سرزمینی پرجنب‌وجوش از درک متقابل، دانش و جشن تبدیل کنیم. زیرا وقتی نیمی از بشریت بتواند یکی از عمیق‌ترین گذارهای زندگی خود را با قدرت و غرور طی کند، همه‌ی ما سود می‌بریم. این فقط یک موضوع زنانه نیست؛ این یک دستاورد انسانی است.

نویسنده : سونیوز