روز جهانیِ شکست
سونیوز: چه میشد اگر به جای پنهان کردن شکستها، آنها را بر سینه میزدیم؟ اگر لحظهای که زمین خوردیم، نه پایان راه، که سرآغاز پروازی دیگر بود؟ این پرسشی است که «روز جهانی شکست» هر ساله در سیزدهم اکتبر، آن را در گوش جهانیان زمزمه میکند. این روز، فراتر از یک نام، جنبشی است برای بازتعریف واژهای که طعمش را همه چشیدهایم، اما جرات صحبت از آن را نداشتهایم. اینجا، داستان از جایی آغاز میشود که شکست فقط در حد یک خبر و تجربه باقی می ماند.
به گزارش آژانس خبری سوینوز، یکی از مناسبت های جالب و سرشار از پیام در تقویم بین المللی، روز جهانی شکست (International Day for Failure) است،که هر سال ۱۳ اکتبر برابر با 21 مهرماه این مناسبت به تک تک ما انسان ها در هر مرحله ای از زندگی یادآوری می کند که بدون احتمال شکست در هر کاری، پیروزی پس از آن وجود ندارد. هدف این روز شناخت کاستیهای خودمان یا نارساییهای موجود در رفتار و عملکرد خودمان است.
این رویداد جهانی، ریشه در کشوری دارد که آموزش و نوآوری در متن جامعه آن جریان دارد: فنلاند. در سال ۲۰۱۰، گروهی از دانشجویان و کارآفرینان در شهر اسپو گرد هم آمدند تا دربارهٔ یکی از بزرگترین موانع خلاقیت و پیشرفت صحبت کنند: «ترس از شکست». آنها دریافتند که فرهنگ «کمالگرایی مسموم» چگونه ایدهها را در نطفه خفه میکند. از این رو، روز جهانی شکست متولد شد تا به همه یادآوری کند که شکست، معلمی بیبدیل، سوختی برای نوآوری و نشانهٔ جسارت امتحان کردن راههای جدید است.
موسسه فرهنگی هنری فصل هنر، مشاور و مجری پروژه های فرهنگی، هنری، رسانه ای و تبلیغاتی شماست. موسسه فرهنگی هنری به عنوان جامع ترین موسسه فرهنگی هنری شمالغرب کشور و اولین شرکت خلاق در حوزه صدا و تصویر با شعار « فقط تصور کن... ! » ، ایده ها و تصورات شما را ممکن می سازد.
ارتباط با موسسه فرهنگی هنری فصل هنر/ کلیک کنید.
شکست، نقشهٔ گنجی که آن را دور میریزیم
اگر به شما بگویند مهمترین درس زندگیتان را در کدام کلاس آموختهاید، چه پاسخی میدهید؟ برای بسیاری از نوابغ و چهرههای موفق جهان، پاسخ این سوال، "کلاس شکست" است. روز جهانی شکست، مدرسهای است همگانی که در آن به جای پنهان کردن اشتباهات، آنها را بر تابلوی افتخار نصب میکنیم و فریاد میزنیم: "سقوط نکردهام، تنها در حال یادگیری پروازم."
روانشناسان و مربیان کسبوکار نیز در سراسر جهان، از این روز استقبال کردهاند. یک روانشناس بالینی، در این باره میگوید: «ما از کودکی یاد گرفتهایم که شکست معادل "شکسته شدن" است. این نگرش، ما را از تجربیات ارزشمند محروم میکند. روز جهانی شکست به ما میآموزد که هر شکست، دادهای حیاتی است. این داده به ما میگوید چه کاری جواب نمیدهد و ما را یک گام به راه حل درست نزدیکتر میکند. این، تفاوت بین یک قربانی و یک یادگیرنده است.»
غولهای فناوری که با شکستهایشان اعتراف میکنند
امروزه شرکتهای پیشروی فناوری جهان، این فرهنگ را در سازمان خود نهادینه کردهاند. از گوگل گریز (Google Graveyard) که قبرستانی از محصولات متوقفشده این شرکت است، تا "جشنوارههای شکست" در استارتآپهای سیلیکونولی، همگی نشان میدهند که نوآوری واقعی، تنها در فضایی ممکن است که اجازهٔ اشتباه کردن داده شود. آنها ثابت کردهاند که بزرگترین موفقیتها، اغلب بر بستر چندین شکست متوالی ساخته شدهاند.
صدایی که در شبکههای اجتماعی طنینانداز شد
در فضای مجازی، هشتگهایی مانند #DayForFailure و #CelebrateFailure به کاروانی از داستانهای شخصی تبدیل شدهاند. کاربران از سراسر جهان، داستان رد شدن در مصاحبههای کاری، ورشکستگی کسبوکارهای کوچک، یا حتی شکستهای عاطفی خود را به اشتراک میگذارند. این فضای صمیمانه و آسیبپذیر، به بسیاری جرأت میدهد که دوباره بایستند و بگویند: "من فقط شکست نخوردم؛ من در حال یادگیری هستم."
درس بزرگ برای نسل آینده
متخصصان آموزشی بر این باورند که کلید ساختن نسلی تابآور و نوآور، تغییر نگرش در مدارس است. در برخی از سیستمهای آموزشی پیشرو، به جای پاداش دادن تنها به پاسخ درست، به فرآیند تفکر، پشتکار و جرأت امتحان کردن راهحلهای غیرمتعارف نیز امتیاز داده میشود. هدف این است: پرورش کودکانی که از چالش نمیهراسند و شکست را پایان دنیا نمیدانند.
شکست، پایان راه نیست؛ سکوی پرتاب است
بیایید برای یک روز هم که شده، با بزرگترین دروغ زندگیمان روبرو شویم: این که شکست، نقطهٔ مقابل موفقیت است. روز جهانی شکست، این پارادایم را در هم میشکند و ثابت میکند شکست، سوخت ضروری موتور موفقیت است. این روز، صدایی است برای تمام ایدههایی که جرات بیان نیافتند و تمام رویاهایی که از ترس زمین خوردن، هرگز به پرواز درنیامدند. چرا که روز جهانی شکست تنها یک تاریخ در تقویم نیست؛ یک منشور فکری است. این روز به ما یادآوری میکند که داستان زندگی خطی نیست و مسیر موفقیت، هیچگاه یک جاده صاف و مستقیم نبوده است. این روز فرصتی است تا با خود، با همکاران و با عزیزانمان صادق باشیم و به یکدیگر بگوییم: «اشکالی ندارد اگر زمین خوردی. مهم این است که چه چیزی از این زمین خوردن یاد گرفتی و چگونه برمیخیزی.» شاید بزرگترین درس این روز این باشد: موفقیت، مسیر نیست؛ مقصدی است که تنها از دل تجربیات متعدد، چه شیرین و چه تلخ، به دست میآید. پس بیایید شکستهای کوچک و بزرگ خود را نه به عنوان لکهای ننگ، که به عنوان مدالهای رشادت در نبرد زندگی ببینیم.
نویسنده : الساسادات میرزاده