سـونیـوز

مردم زیر سایه‌ی سنگین خاموشی و تشنگی، چگونه زندگی می‌کنند؟

سونیوز: تابستان کم کم به پایان خود نزدیک می شود، اما از داغی آن کاسته نشده است . به طوری که گرما تا مغز استخوان نفوذ کرده و نفس ها را در سینه ها حبس می کند. خانه ها و مغازه ها هم همچنان در خاموشی به سر می برند. قطره ای آب هم از شیرها نمی چکد تا لحظه ای حس خنک شدن را هدیه کند. چون واقعیت تلخی همچنان ادامه دارد» آب نیست، برق نیست. اما تا دلت بخواهد، شعار وجود دارد !

به گزارش آژانس خبری سونیوز، مردم بدون اینکه نایی داشته باشند از پله های ساختمان بالا می روند چون آسانسور کار نمی کند!‌ نور شمع هم حتی گرما ایجاد می کند، گرمایی که دودش توی چشم مردم می رود!‌ در دوران باستان نیستیم، سال ۱۴۰۴ است و وسط قرن بیست و یکم!

برق ها که قطع می شوند فقط نور و خنکی از بین نمی رود، یخچال ها از کار می افتد و مواد غذایی به فساد می رسند، کارگاه ها تعطیل می شوند، ارتباطات قطع می شود!‌ وزارت نیرو راهکار جالبی می دهد: صرفه جویی کنید!

اما اینکه چه چیزی را باید صرفه جویی کرد کسی نمی داند!‌ چرا طرح توسعه نیروگاه ها اجرا نمی شود یا نیمه کاره می ماند کسی نمی داند، اینکه چرا مصرف سال به سال بالا می رود اما تولید برق حرکتی نمی کند کسی نمی داند!

آب کم شده است! سال هاست مردم ایران با ترس بی آبی دست و پنجه نرم می کنند!‌ در خیلی مناطق همزمان با قطع برق، آب هم از دسترس خارج می شود و این وسط تابستان اوج فاجعه است! فشار آب پایین در خیلی مناطق نه اجازه حمام کردن می دهد نه حتی ظرف های کثیف مجالی برای شستن پیدا می کنند!‌

موسسه فرهنگی هنری فصل هنر، مشاور و مجری پروژه های فرهنگی، هنری، رسانه ای و تبلیغاتی شماست. موسسه فرهنگی هنری به عنوان جامع ترین موسسه فرهنگی هنری شمالغرب کشور و اولین شرکت خلاق در حوزه صدا و تصویر با شعار « فقط تصور کن... ! » ، ایده ها و تصورات شما را ممکن می سازد.

           ارتباط با موسسه فرهنگی هنری فصل هنر/ کلیک کنید.

مقامات می گویند:‌ کشور ما کم بارش است!‌ اما خب مگر در تمام نقاط دنیا باران های سیل آسا وجود دارد؟! مدیریت منابع راهکاری ندارد؟‌ باز هم گردن از مو باریک تر مردم در میان است که باید خم شود و کمتر مصرف کند؟‌ چیزی را کم مصرف کند که خودش کم است یا وجود ندارد؟! شیرین سازی آب در خیلی از نقاط دنیا انجام می شود اما این خبری تلخ برای کشور ماست! خیلی افراد گله مندند: ظهرها آب نیست، شب ها برق! کی قرار است زندگی کنیم؟!

در مورد ماهواره استارلینک و اینترنت فوق سرعت صحبت نمی کنیم! اینجا حرف از نیازهای اولیه و اساسی است. مثل آب مثل برق مثل هوا مثل نان!‌ امید یک ملت، اقتصاد یک کشور به همین نیازهای اساسی گره خورده، آیا می شود تشنه باشی و سکوت کنی؟! زندگی کردن مانند معجزه شده است. 

ایران با بحران زیرساختی روبه‌روست. بحرانی که با وعده و شعار حل نمی‌شود. این بار، دیگر فقط گرمای هوا نیست که مردم را می‌سوزاند؛ این بی‌تفاوتی است که شعله کشیده بر جان همه. مدیران باید به جای سپردن وظیفه به مردم که کمتر مصرف کنند، در فکر تولید و افزایش باشند، این راهکار تا کی جواب خواهد داد؟!

نویسنده : آیناز رضایی